Η φωνή της σιαμέζας γάτας είναι τουλάχιστον αξιοπρόσεχτη. Μια μοιάζει σαν της γάτας και άλλοτε σαν να κλαίει ένα μωρό. Γενικά όμως ειναι ήσυχες και εφυείς και είναι οι μόνες γάτες που δένονται με τον ιδιοκτήτης του και όχι με το χώρο που γεννήθηκαν. Η εμφάνιση αυτής της γάτας χρονολογείται πριν από το 1700 και βρίσκονταν κυρίως σε βουδιστικούς ναούς σαν φύλακες του χώρου. Εφυής και αξιοπρόσεχτη η Γάτα του Σιάμ με τα γαλάζια μάτια της και τα σκουρόχρωμα άκρα της και το κεφάλι της έχει ελαφρώς αλλάξει εμφάνιση ως αναφορά το κεφάλι και τα αυτιά της. Στην αρχή ήταν πολυ τριγωνικό και μακρύ με μεγαλύτερα αυτιά αλλά με τις διάφορες διασαυρώσεις με οικόσιτες γάτες και τις γάτες των ναών άλλαξε. το κεφάλι στογγύλεψε και τα αυτιά μίκρυναν. Πάντα όμως τα γαλάζια μάτια, που γίνονται πορφυρά στο σκοτάδι, παραμένουν σαν πανισχυρο γονίδιο. Αυτή είναι άλλοστε και η ομορφιά και η ιδιαιτερότητα αυτής της γάτας.