Το ελληνικό μικρόσωμο σκυλί συντροφιάς. Και βέβαια έχουμε, το κοκόνι. Είναι τόσο χαριτωμένο και έξυπνο που δεν το διάλεξαν τυχαία οι προγονοί μας για συντροφιά στα σπίτια τους. Πάντα χαρούμενο, ανεξάρτητο και φουντωτό που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το πεκινουά ή ένα τεριέ.
Τα Κάνε Κόρσο είναι αρχαία αυτόχθονη φυλή χωρίς προσμίξεις. Είναι άμεσος απόγονος του Ρωμαϊκού πολεμικού σκύλου Canis Pugnax, του οποίου αποτελεί τον ελαφρύτερο τύπο. Ως προς την προέλευση του ονόματός του είναι ότι αυτό προέρχεται από τη λατινική λέξη “cohors” που σημαίνει φύλακας-προστάτης.
Είναι χαρούμενο, έξυπνο, πιστό και υπάκουο σκυλί, αφοσιωμένο στον ιδιοκτήτη και την οικογένεια. Μπορεί να συνυπάρξει εύκολα με άλλα κατοικίδια.
Εξαιρετικά αφοσιωμένος, ο Ελληνικός Ιχνηλάτης, έχει ιδιαίτερα προσόντα, είναι πολύ ευγενικός στους τρόπους του, φιλικός και στοργικός. Πληγώνεται όταν παραμελείται και μπορεί να γίνει επιθετικός.
Αγροτόσκυλο, με γερό και ελαφρύ σκελετό, είναι πολύ γρήγορος στο τρέξιμό του και πολύ αποδοτικός στην κυνηγετική συνήθως εργασία του.
Πρόκειται για μια καθαρά ελληνική φυλή, που εκτράφηκε και χρησιμοποιήθηκε, από την αρχαία ελληνική φυλή των Μολοσσών, στην κλασσική εποχή, αλλά και αργότερα, από τον Μέγα Αλέξανδρο, στις εκστρατείες του, που διέδωσαν το ελληνικό πολιτισμό και πνεύμα στον τότε γνωστό κόσμο. Υπέροχα σκυλιά, σκληραγωγημένα και πιστά, απαραίτητο εργαλείο των κτηνοτρόφων και όχι μόνο.
Πολύ δυνατός και πιστός, γίνεται καλός φύλακας του σπιτιού και ιδανικός για συντροφιά επειδή «αντέχει» στα παιχνίδια των παιδιών και εξοικειώνεται πολύ γρήγορα με τις συνθήκες του περιβάλλοντος και τις συνήθειες της οικογένειας. Μάγκας, σιωπηλός, δεν τον ακούμε ποτέ εάν δεν το θέλουμε, αρκεί να «μην τον ξεχάσουμε». Του αρέσει πολύ να παίζει με τα σαγόνια του.
Η Neapolitan Mastiff, Ιταλικά Mastiff, είναι ένα αρχαίος στη ράτσα σκύλος. Αυτή η φυλή συχνά χρησιμοποιείται ως φύλακας και υπερασπιστής της οικογένειας και της ιδιοκτησίας λόγω των προστατευτικών ενστίκτων τους και της τρομακτική εμφάνισή τους.
Το χρώμα του τριχώματός του είναι θέμα μεγάλης συζήτησης. Για το Kennel Club (Ηνωμένο Βασίλειο), η αμερικανική λέσχη και το Αυστραλιανό Εθνικό Συμβούλιο Kennel, μερικώς χρωματισμένα ιταλικά σκυλιά κυνοδρομίων είναι αποδεκτά, ενώ η Διεθνής Κυνολογική θεωρεί πρότυπο για διεθνείς εκθέσεις μόνο με λευκό στο στήθος και τα πόδια. Τρέχα γύρευε δηλαδή.
Αυτός ο αλητάμπουρας με την πονηρή μουσουδίτσα και το πανέξυπνο βλέμμα, πάντα έτοιμος για σκανδαλιά, είναι ένα σκυλάκι που ξεκίνησε σαν ράτσα από τους δρόμους των Βρυξελλών και χάρη στα προσόντα του μπήκε στα σπίτια, στα σαλόνια και στούς πίνακες των μεγάλων ζωγράφων. Μπράβο του!