Το ελληνικό μικρόσωμο σκυλί συντροφιάς. Και βέβαια έχουμε, το κοκόνι. Είναι τόσο χαριτωμένο και έξυπνο που δεν το διάλεξαν τυχαία οι προγονοί μας για συντροφιά στα σπίτια τους. Πάντα χαρούμενο, ανεξάρτητο και φουντωτό που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το πεκινουά ή ένα τεριέ.
Τα αξιαγάπητα και γνωστά μας Κανίς είναι από τα πιό διαδεδομένα σκυλιά συντροφιάς και όχι άδικα.Είναι τρυφερά, χαδιάρικα και είναι από τα σκυλιά που δε μαδούν ποτέ.
Ο Γερμανικός ποιμενικός, το δικό μας λυκόσκυλο, έχει την αρχοντιά του αρχηγού και την ομορφιά του λύκου από τον οποίο κατάγεται. Ένας περήφανος σύντροφος με πολλές δυνατότητες και ιστορία στο ενεργητικό του.
Ένα λιοντάρι στο σπίτι σας άκακο και φιλικό σαν αρνάκι. Τι υπέροχο πλάσμα είναι αυτό! Τόσο ανεκτικό με τα παιδιά ακόμα και τα πιό δύστροπα. Ένας γίγαντας με καρδιά αγγέλου. Παρόλα αυτά δεν είναι οκνηρό σκυλί. Είναι πιστό, θαρραλέο και αποφασιστικό, αλλά για να σας ευχαριστήσει μπορεί να είναι μαζί σας στον καναπέ με τις ώρες.
Πρόκειται για μια καθαρά ελληνική φυλή, που εκτράφηκε και χρησιμοποιήθηκε, από την αρχαία ελληνική φυλή των Μολοσσών, στην κλασσική εποχή, αλλά και αργότερα, από τον Μέγα Αλέξανδρο, στις εκστρατείες του, που διέδωσαν το ελληνικό πολιτισμό και πνεύμα στον τότε γνωστό κόσμο. Υπέροχα σκυλιά, σκληραγωγημένα και πιστά, απαραίτητο εργαλείο των κτηνοτρόφων και όχι μόνο.
Απόγονος των μολοσσοειδών της Ασίας και της Ανατολικής Ευρώπης, που η αρχαιολογική έρευνα εντοπίζει την ύπαρξή του ήδη στην εποχή του Χαλκού, και πιθανόν από το 3000 π.Χ.. Εξελίχθηκε στην οροσειρά των Πυρηναίων μεταξύ Ισπανίας και Γαλλίας και είναι συγγενείς των Ιβηρικών μολοσσοειδών ορεινού τύπου (Mastin Espanol, Mastin, de los Pirineos).