Το Τσόου Τσόου είναι συνήθως ευγενικό και υπομονετικό. Είναι πολύ πιστό και φιλικό με την οικογένεια, αλλά συγκρατημένο με τους ξένους. Συνήθως δένεται συναισθηματικά και είναι ιδιαίτερα προστατευτικό με ένα μέλος της οικογένειας.

Αφού επέζησαν από το ναυάγιο του Τιτανικού δεν φοβούνται τίποτα τα πεκινουά που έχουν εξαπλωθεί ταχύτατα σε όλο το κόσμο. Στην αρχή η φυλή δημιουργήθηκε για τις κυρίες των κινέζων αυτοκρατόρων, κυρίως για τις γυναίκες και την αυτοκράτειρα. Τώρα το έχουμε και εμείς οι κοινοί θνητοί.

Το σκυλί του Αγ. Βερνάρδου, είναι ένα μεγαλόσωμο, εντυπωσιακό, δυνατό, μυώδες σκυλί, με μια λυπημένη έκφραση στο πρόσωπο. Τo ογκώδες και βαρύ κεφάλι έχει φαρδύ κρανίο, ανάμεσα στα μάτια σχηματίζεται αυλάκι και πάνω από αυτά υπάρχουν ζάρες.

Πως το λένε αλλιώς; Λεων-θήρα! Πραγματικά ένα ατρόμητο σκυλί για όλες τις δουλειές. Φύλακας, κυνηγός, σύντροφος και συνοδός ακούραστος στα αθλητικά σας, αν είστε λάτρης του αθλητισμού.

Το χρώμα του τριχώματός του είναι θέμα μεγάλης συζήτησης. Για το Kennel Club (Ηνωμένο Βασίλειο), η αμερικανική λέσχη και το Αυστραλιανό Εθνικό Συμβούλιο Kennel, μερικώς χρωματισμένα ιταλικά σκυλιά κυνοδρομίων είναι αποδεκτά, ενώ η Διεθνής Κυνολογική θεωρεί πρότυπο για διεθνείς εκθέσεις μόνο με λευκό στο στήθος και τα πόδια. Τρέχα γύρευε δηλαδή.

Το κυνηγόσκυλο Bruno Jura είναι ένα σκυλί, που αναπτύχθηκε στο Μεσαίωνα για κυνήγι στα όρη Jura στα Γαλλοελβετικά σύνορα. Βρίσκεται σε μια ποικιλία χρωμάτων και διαθέτει ένα ευρύ κεφάλι και βαριές ρυτίδες, που το διαφοροποιούν από τις άλλες ελβετικές ράτσες κυνηγόσκυλων. Είναι γνωστό για το κυνήγι της αλεπούς, του λαγού και μερικές φορές κυνηγά ακόμη και μικρά ελάφια.