Το ελληνικό μικρόσωμο σκυλί συντροφιάς. Και βέβαια έχουμε, το κοκόνι. Είναι τόσο χαριτωμένο και έξυπνο που δεν το διάλεξαν τυχαία οι προγονοί μας για συντροφιά στα σπίτια τους. Πάντα χαρούμενο, ανεξάρτητο και φουντωτό που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το πεκινουά ή ένα τεριέ.
Πρόκειται για μια καθαρά ελληνική φυλή, που εκτράφηκε και χρησιμοποιήθηκε, από την αρχαία ελληνική φυλή των Μολοσσών, στην κλασσική εποχή, αλλά και αργότερα, από τον Μέγα Αλέξανδρο, στις εκστρατείες του, που διέδωσαν το ελληνικό πολιτισμό και πνεύμα στον τότε γνωστό κόσμο. Υπέροχα σκυλιά, σκληραγωγημένα και πιστά, απαραίτητο εργαλείο των κτηνοτρόφων και όχι μόνο.
Αυτή η μικρόσωμη ράτσα, που η καταγωγή της μέσα στην Ασιατική γη χάνεται στα βάθη των αιώνων, είναι μια πολύ φιλική φυλή που απολαμβάνει την συντροφιά της οικογένειας και των παιδιών ιδιαίτερα. Μπορεί να ζήσει αποκλειστικά μέσα στο σπίτι και η καθημερινή βόλτα μπορεί να είναι μόνο για λόγους κοινωνικοποίησης.
Αυτό το μικρόσωμο και τόσο χαριτωμένο σκυλί της Χαβάη, δεν αγαπήθηκε άδικα σε αυτό τον παράδεισο επί της γης. Χαρούμενο και ενεργητικό είναι η καλύτερη συντροφιά για τα παιδιά και στο σπίτι και στις εξορμήσεις στη θάλασσα.
Το όνομα Borzoi προέρχεται από τις ρωσικές λέξεις Borzaja Sobaka που σημαίνουν "σκύλος γρήγορος σαν τον άνεμο". Η φυλή αναπτύχθηκε ανατολικά των Ουραλίων. Για εκατοντάδες χρόνια η ρωσική αυτοκρατορία χρησιμοποιούσε τα Μπορζόι για το κυνήγι κυρίως λύκων και λαγών.