Το ελληνικό μικρόσωμο σκυλί συντροφιάς. Και βέβαια έχουμε, το κοκόνι. Είναι τόσο χαριτωμένο και έξυπνο που δεν το διάλεξαν τυχαία οι προγονοί μας για συντροφιά στα σπίτια τους. Πάντα χαρούμενο, ανεξάρτητο και φουντωτό που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το πεκινουά ή ένα τεριέ.

Εξαιρετικά αφοσιωμένος, ο Ελληνικός Ιχνηλάτης, έχει ιδιαίτερα προσόντα, είναι πολύ ευγενικός στους τρόπους του, φιλικός και στοργικός. Πληγώνεται όταν παραμελείται και μπορεί να γίνει επιθετικός. Αγροτόσκυλο, με γερό και ελαφρύ σκελετό, είναι πολύ γρήγορος στο τρέξιμό του και πολύ αποδοτικός στην κυνηγετική συνήθως εργασία του.

Τα αξιαγάπητα και γνωστά μας Κανίς είναι από τα πιό διαδεδομένα σκυλιά συντροφιάς και όχι άδικα.Είναι τρυφερά, χαδιάρικα και είναι από τα σκυλιά που δε μαδούν ποτέ.

Ένας μακρύτριχος, σκληρότριχος τύπος με κρεμαστά αυτιά. Απαντάται σε τρία μεγέθη και μιά πυγμαία παραλλαγή. Το μεσαίο μέγεθος είναι το πλέον διαδεδομένο. Η γούνα του είναι ίσια ή ελαφρά κυμματιστή, διπλή με σκληρό εξωτερικό μανδύα και μαλακό υπομανδύα. Τα χρώματα παρουσιάζουν εξαιρετική ποικιλία και οποιοσδήποτε συνδυασμός ειναι θεωρητικά δυνατός.

Το Παπιγιόν είναι ένα μικρό, φιλικό, κομψό σκυλί συντροφιάς, με λεπτο-κόκκαλη δομή, ελαφρύ, φίνο και ζωηρό. Διακρίνεται από άλλες φυλές από τα όμορφα αυτάκια του που μοιάζουν με πεταλούδα.

Μια γαλλική φυλή τσοπανόσκυλων που είναι γνωστά εδώ και αιώνες στην Δυτική Ευρώπη, η Beauceron, είναι μια από τις φυλές που χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία του Doberman και Doberman Pinscher. Η φυλή βρέθηκε σε όλη τη βόρεια Γαλλία, και όχι μόνο στην στην περιοχή της Beauce.

«Το λουλούδι του Μεγάλου Κυνηγιού» είναι ο χαρακτηρισμός του Πουατεβέν απ’ τους Γάλλους κυνηγούς, λάτρεις του ιδιαίτερου «Μεγάλου Κυνηγιού» (La Grand Venerie) με άλογα και μεγάλη αγέλη ιχνηλατών.