Το ελληνικό μικρόσωμο σκυλί συντροφιάς. Και βέβαια έχουμε, το κοκόνι. Είναι τόσο χαριτωμένο και έξυπνο που δεν το διάλεξαν τυχαία οι προγονοί μας για συντροφιά στα σπίτια τους. Πάντα χαρούμενο, ανεξάρτητο και φουντωτό που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το πεκινουά ή ένα τεριέ.

Το Κάνγκαλ είναι το σκυλί με το πιό δυνατό δάγκωμα στο κόσμο. Παρόλα αυτά είναι ξακουστό και για την ευγένειά του στα μικρά παιδιά και στην οικογένεια, αλλά και στα ζώα που θα του δώσουμε να φυλάει. Με δυό κουβέντες, ένας ευγενής σωματοφύλακας με προδιαγραφές. Το Κάνγκαλ είναι ένα σκυλί με νοημοσύνη που θα χειριστεί καταστάσεις με τον καλύτερο τρόπο.

Εξαιρετικά αφοσιωμένος, ο Ελληνικός Ιχνηλάτης, έχει ιδιαίτερα προσόντα, είναι πολύ ευγενικός στους τρόπους του, φιλικός και στοργικός. Πληγώνεται όταν παραμελείται και μπορεί να γίνει επιθετικός. Αγροτόσκυλο, με γερό και ελαφρύ σκελετό, είναι πολύ γρήγορος στο τρέξιμό του και πολύ αποδοτικός στην κυνηγετική συνήθως εργασία του.

Είναι έξυπνα, δραστήρια και περίεργα από τη φύση τους. Αν και είναι σκύλοι συντροφιάς, μπορούν άνετα να είναι και φύλακες και θα ειδοποιήσουν σε κάθε κίνδυνο προς την οικογένεια.

Τα αξιαγάπητα και γνωστά μας Κανίς είναι από τα πιό διαδεδομένα σκυλιά συντροφιάς και όχι άδικα.Είναι τρυφερά, χαδιάρικα και είναι από τα σκυλιά που δε μαδούν ποτέ.

Ένας μακρύτριχος, σκληρότριχος τύπος με κρεμαστά αυτιά. Απαντάται σε τρία μεγέθη και μιά πυγμαία παραλλαγή. Το μεσαίο μέγεθος είναι το πλέον διαδεδομένο. Η γούνα του είναι ίσια ή ελαφρά κυμματιστή, διπλή με σκληρό εξωτερικό μανδύα και μαλακό υπομανδύα. Τα χρώματα παρουσιάζουν εξαιρετική ποικιλία και οποιοσδήποτε συνδυασμός ειναι θεωρητικά δυνατός.

Πρόκειται για μια καθαρά ελληνική φυλή, που εκτράφηκε και χρησιμοποιήθηκε, από την αρχαία ελληνική φυλή των Μολοσσών, στην κλασσική εποχή, αλλά και αργότερα, από τον Μέγα Αλέξανδρο, στις εκστρατείες του, που διέδωσαν το ελληνικό πολιτισμό και πνεύμα στον τότε γνωστό κόσμο. Υπέροχα σκυλιά, σκληραγωγημένα και πιστά, απαραίτητο εργαλείο των κτηνοτρόφων και όχι μόνο.

Το σκυλί του Αγ. Βερνάρδου, είναι ένα μεγαλόσωμο, εντυπωσιακό, δυνατό, μυώδες σκυλί, με μια λυπημένη έκφραση στο πρόσωπο. Τo ογκώδες και βαρύ κεφάλι έχει φαρδύ κρανίο, ανάμεσα στα μάτια σχηματίζεται αυλάκι και πάνω από αυτά υπάρχουν ζάρες.

Το Παπιγιόν είναι ένα μικρό, φιλικό, κομψό σκυλί συντροφιάς, με λεπτο-κόκκαλη δομή, ελαφρύ, φίνο και ζωηρό. Διακρίνεται από άλλες φυλές από τα όμορφα αυτάκια του που μοιάζουν με πεταλούδα.

Το Bernese Mountain Dog, επίσης γνωστό και ως Berner Sennenhund, είναι ένα σκυλί φάρμας "για κάθε χρήση", με μεγάλο όγκο και δύναμη. Έχει δυνατό κεφάλι, ίσια, στιβαρή μουσούδα και αμυγδαλωτά, σκούρα καστανά μάτια.

Το λαγωνικό είναι ένα μεγάλο κυνηγόσκυλο οσμής που αρχικά εκτρέφοταν για το κυνήγι ελαφιών και αγριόχοιρων, αλλά χρησιμοποιήθηκε από τον Μεσαίωνα και μετά και για την παρακολούθηση των ανθρώπων, και τώρα πιο συχνά εκτρέφεται ειδικά για αυτόν το σκοπό. Πιστεύεται ότι είναι απόγονοι από τα κυνηγόσκυλα που κάποτε φύλαγαν στο Αβαείο του St.

Το κυνηγόσκυλο Bruno Jura είναι ένα σκυλί, που αναπτύχθηκε στο Μεσαίωνα για κυνήγι στα όρη Jura στα Γαλλοελβετικά σύνορα. Βρίσκεται σε μια ποικιλία χρωμάτων και διαθέτει ένα ευρύ κεφάλι και βαριές ρυτίδες, που το διαφοροποιούν από τις άλλες ελβετικές ράτσες κυνηγόσκυλων. Είναι γνωστό για το κυνήγι της αλεπούς, του λαγού και μερικές φορές κυνηγά ακόμη και μικρά ελάφια.

Μια γαλλική φυλή τσοπανόσκυλων που είναι γνωστά εδώ και αιώνες στην Δυτική Ευρώπη, η Beauceron, είναι μια από τις φυλές που χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία του Doberman και Doberman Pinscher. Η φυλή βρέθηκε σε όλη τη βόρεια Γαλλία, και όχι μόνο στην στην περιοχή της Beauce.

«Το λουλούδι του Μεγάλου Κυνηγιού» είναι ο χαρακτηρισμός του Πουατεβέν απ’ τους Γάλλους κυνηγούς, λάτρεις του ιδιαίτερου «Μεγάλου Κυνηγιού» (La Grand Venerie) με άλογα και μεγάλη αγέλη ιχνηλατών.