Το ελληνικό μικρόσωμο σκυλί συντροφιάς. Και βέβαια έχουμε, το κοκόνι. Είναι τόσο χαριτωμένο και έξυπνο που δεν το διάλεξαν τυχαία οι προγονοί μας για συντροφιά στα σπίτια τους. Πάντα χαρούμενο, ανεξάρτητο και φουντωτό που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το πεκινουά ή ένα τεριέ.

Το μαντρόσκυλο του Θιβέτ θεωρείται μια πρωτόγονη φυλή. Το Θιβετιανό Μαστίφ διατηρεί συνήθως τα ένστικτα που απαιτούνται για να επιβιώσει στο Θιβέτ. Επιπλέον, είναι μία από τις λίγες πρωτόγονες φυλές σκύλων που διατηρεί ένα ενιαίο οίστρο ετησίως αντί των δύο, ακόμα και σε πολύ χαμηλότερα υψόμετρα και σε πολύ πιο εύκρατα κλίματα.

Πρόκειται για μια καθαρά ελληνική φυλή, που εκτράφηκε και χρησιμοποιήθηκε, από την αρχαία ελληνική φυλή των Μολοσσών, στην κλασσική εποχή, αλλά και αργότερα, από τον Μέγα Αλέξανδρο, στις εκστρατείες του, που διέδωσαν το ελληνικό πολιτισμό και πνεύμα στον τότε γνωστό κόσμο. Υπέροχα σκυλιά, σκληραγωγημένα και πιστά, απαραίτητο εργαλείο των κτηνοτρόφων και όχι μόνο.

Ο Κρητικός ιχνηλάτης η Κρητική Λαγωνίκα είναι η αρχαιότερη φυλή σκύλων της Ευρώπης με πατρίδα την Ελλάδα και συγκεκριμένα την Κρήτη ! Ο σκύλος αυτός είναι γέννημα θρέμμα των γκρεμών, των πεδιάδων, των δασών και των βράχων της Κρήτης, είναι γνωστός εδώ και 4.000 χρόνια για να κινδυνέψει με εξαφάνιση στις μέρες μας.

Το μαύρο τεριέ ρωσικά (ρωσικά : Чёрный терьер), χάριν συντομίας BRT, ή ο σκύλος του Στάλιν (Sobaka Stalina) είναι μια φυλή σκυλιού, που αναπτύχθηκε για να χρησιμοποιηθεί ως σκύλος φύλακας και σκύλος της αστυνομίας.

Το όνομα Borzoi προέρχεται από τις ρωσικές λέξεις Borzaja Sobaka που σημαίνουν "σκύλος γρήγορος σαν τον άνεμο". Η φυλή αναπτύχθηκε ανατολικά των Ουραλίων. Για εκατοντάδες χρόνια η ρωσική αυτοκρατορία χρησιμοποιούσε τα Μπορζόι για το κυνήγι κυρίως λύκων και λαγών.