Είναι χαρούμενο, έξυπνο, πιστό και υπάκουο σκυλί, αφοσιωμένο στον ιδιοκτήτη και την οικογένεια. Μπορεί να συνυπάρξει εύκολα με άλλα κατοικίδια.
Το Χάσκυ της Σιβηρίας είναι ένα σκληροτράχηλο και εργατικό σκυλί. Μόνο οι δυνατότερες ράτσες σκυλιών επιβίωσαν στους κρύους χειμώνες της Σιβηρίας και η φυλή έγινε πολύ ανθεκτική. Είναι όμως και ένας πιστός φίλος που δένεται με τα μικρά παιδιά.
Στις αρχές του 20ου αιώνα επικράτησε διεθνώς το όνομα "Γουέστ Χάιλαντ Γουάιτ Τεριέ / West Highland White Terrier" για να αναδεικνύει τον τόπο καταγωγής της φυλής. Σήμερα τα Γουέστι έχουν γίνει από κυνηγόσκυλα, χαριτωμένοι σκύλοι συντροφιάς με διασημότερο εκπρόσωπο της φυλής τον πιστό φίλο του Οβελίξ, Ιντεφίξ.
Το Μπούλ τερριέ προέρχεται από την διασταύρωση Μπουλντόγκ με Τεριέ για να δημιουργηθεί «ο μονομάχος των σκυλιών».
Τα Δαλματίας εκτράφηκαν για να τρέχουν από κάτω ή δίπλα σε καρότσες αλόγων και έτσι έχουν τεράστια ποσότητα ενέργειας και περισσό σθένος. Δεν τους αρέσει να κάθονται άπρακτα όλη την ημέρα.
Τα πρώτα σκυλιά εμφανίστηκαν στην Ιαπωνία περίπου 2000 χρόνια πριν. Πρόγονος της φυλής αυτής λέγεται ότι είναι το Τσόου-Τσόου, ωστόσο από τις 6 φυλές που δημιουργήθηκαν τότε, οι υπόλοιπες έχουν εκλείψει.
Το Αμέρικαν Σταφορντσαϊρ τεριέ είναι ίσως η πιό παρεξηγημένη ράτσα του κόσμου. Έχουν βγάλει την φήμη των αδίστακτων σκυλιών που επιτίθενται χωρίς αιτία. Αντιθέτως, αυτά τα σκυλιά είναι πολύ αφοσιωμένα και πιστά, αλλά χρειάζονται πολύ μεγάλες βόλτες για να εκτονώσουν την ενέργειά τους. Αν αφοσιωθείτε σε αυτό το σκύλο θα ανακαλύψετε απίθανα πράγματα μέσα στην ψυχή του.
Υπάρχουν μαρτυρίες για την ράτσα αυτή σε ζωγραφιές του 16ου αιώνα. Είναι το πιο μικρό και το πιο δημοφιλές από τα Σνάουζερ. Χρησιμοποιήθηκε στην εξολόθρευση τρωκτικών και σαν κατοικίδιο.
Το σκυλί του Αγ. Βερνάρδου, είναι ένα μεγαλόσωμο, εντυπωσιακό, δυνατό, μυώδες σκυλί, με μια λυπημένη έκφραση στο πρόσωπο. Τo ογκώδες και βαρύ κεφάλι έχει φαρδύ κρανίο, ανάμεσα στα μάτια σχηματίζεται αυλάκι και πάνω από αυτά υπάρχουν ζάρες.
Έχει προσαρμοστεί στις συνθήκες της ζωής στην πόλη. Κοιμάται μέσα στο σπίτι, είναι καθαρό, δεν είναι θορυβώδες όσο τα άλλα Τεριέ, έχει ανάγκη μέτριας ποσότητας τροφής και μια μεγάλη καθημερινή βόλτα είναι αρκετή για να εκτονωθεί.
Επειδή το Κούρτσχααρ είναι κυνηγόσκυλο, έχει πολύ ενέργεια και είναι ακούραστο. Πρέπει να ζει με μία δραστήρια οικογένεια που να περνάει αρκετό διάστημα εκτός σπιτιού. Δεν πρέπει να ζει με μία οικογένεια που δεν κυνηγάει, αφού η διάρκεια άσκησης που απαιτεί είναι δύσκολο να καλυφτεί με άλλους τρόπους.
Είναι ένα ποιμενικό και κυνηγετικό σκυλι, δυνατό και ευκίνητο με έμφυτη την ικανότητα της προστασίας του χώρου. Είναι επιθετικό γι’ αυτό χρειάζεται κοινωνικοποίηση. Η χώρα καταγωγής του είναι το Μαρόκο και παρόλη τη ζέστη που επικρατεί εκεί, το σκυλί έχει πλούσιο τρίχωμα.
«Το λουλούδι του Μεγάλου Κυνηγιού» είναι ο χαρακτηρισμός του Πουατεβέν απ’ τους Γάλλους κυνηγούς, λάτρεις του ιδιαίτερου «Μεγάλου Κυνηγιού» (La Grand Venerie) με άλογα και μεγάλη αγέλη ιχνηλατών.