Η γάτα της Σκωτίας είναι ίσως η μόνη που έχει σπαστά αυτιά και πελώρια μάτια. Σωστή αρχόντισσα αλλά και απίθανος κυνηγός. Ζει μέσα στο σπίτι χωρίς να προκαλεί ζημιές.Έχει μικρά αυτιά διπλωμένα κοντά στο κεφάλι με μία ή περισσότερες δίπλες.Η πρώτη γάτα που εντοπίστηκε έτσι, η Σούζι, μια γάτα εξοχής στο Τέισαιντ που βρέθηκε από το ζεύγος Ρος.
Η Σαρτρέ είναι γνωστή και ως «η χαμογελαστή γάτα».Το στρογγυλό της κεφάλι, με το πλατύ της μέτωπο, καταλήγει σε μια αρκετά στενή μουσούδα. Σε συνδυασμό με την ίσια μύτη της, που σταματά στο ύψος των ματιών, δίνει την εικόνα ενός ανεπαίσθητου χαμόγελου.
Η Γάτα Νορβηγικού Δάσους τριγύριζε στη σκανδιναβική χερσόνησο για αιώνες. Αναζητώντας τους προγόνους της γάτας του δάσους, θα συναντήσουμε πολλές ιστορίες, περισσότερο ή λιγότερο φανταστικές. Ήταν παρούσα σε νορβηγικά παραδοσιακά παραμύθια και μύθους, σε έναν από τους οποίους αναφέρεται ότι Γάτες του Δάσους έσερναν το άρμα της Θεάς Φρέγια, προστάτιδας της γονιμότητας.
Αν και υπάρχουν γραπτά κείμενα για την Παραγουανή άτριχη γάτα από το 1830, η πρώτη επίσημα καταγεγραμμένη άτριχη φυλή γάτας ονομαζόταν Νέα Άτριχη Μεξικανική Γάτα, η οποία και έχει πλέον εκλείψει. Το 1902 ένα ζευγάρι από το Νέο Μεξικό έλαβε από τοπικό Ινδιάνο αρχηγό δύο άτριχες γάτες τις τελευταίες επιζήσαντες μια αρχαίας των Αζτέκων φυλής γάτας