Στις αρχές του 18ου αιώνα οι Ευρωπαίοι μετανάστες ψαράδες που αλίευαν στα κρύα νερά της Νέας Γης, χρησιμοποιούσαν σαν βοηθούς αυτά τα σκυλιά που είχαν την ικανότητα να επαναφέρουν τα ψάρια που είχαν πέσει από τις βάρκες και να τραβούν στην ακτή τα δίκτυα των ψαράδων. Είναι ο σκύλος του ψαρά! Πάντα ψαρεύει, λίγο ακόμα φαγητό.
Πως το λένε αλλιώς; Λεων-θήρα! Πραγματικά ένα ατρόμητο σκυλί για όλες τις δουλειές. Φύλακας, κυνηγός, σύντροφος και συνοδός ακούραστος στα αθλητικά σας, αν είστε λάτρης του αθλητισμού.
Το χρώμα του τριχώματός του είναι θέμα μεγάλης συζήτησης. Για το Kennel Club (Ηνωμένο Βασίλειο), η αμερικανική λέσχη και το Αυστραλιανό Εθνικό Συμβούλιο Kennel, μερικώς χρωματισμένα ιταλικά σκυλιά κυνοδρομίων είναι αποδεκτά, ενώ η Διεθνής Κυνολογική θεωρεί πρότυπο για διεθνείς εκθέσεις μόνο με λευκό στο στήθος και τα πόδια. Τρέχα γύρευε δηλαδή.
Το όνομα Borzoi προέρχεται από τις ρωσικές λέξεις Borzaja Sobaka που σημαίνουν "σκύλος γρήγορος σαν τον άνεμο". Η φυλή αναπτύχθηκε ανατολικά των Ουραλίων. Για εκατοντάδες χρόνια η ρωσική αυτοκρατορία χρησιμοποιούσε τα Μπορζόι για το κυνήγι κυρίως λύκων και λαγών.
Το κυνηγόσκυλο Bruno Jura είναι ένα σκυλί, που αναπτύχθηκε στο Μεσαίωνα για κυνήγι στα όρη Jura στα Γαλλοελβετικά σύνορα. Βρίσκεται σε μια ποικιλία χρωμάτων και διαθέτει ένα ευρύ κεφάλι και βαριές ρυτίδες, που το διαφοροποιούν από τις άλλες ελβετικές ράτσες κυνηγόσκυλων. Είναι γνωστό για το κυνήγι της αλεπούς, του λαγού και μερικές φορές κυνηγά ακόμη και μικρά ελάφια.
Πολύ δυνατά σκυλιά αν και μεσαίου μεγέθους, που θυμίζουν λίγο-πολύ τα Ντίγκο στην Αυστραλία. Πολύ διαστήρια σκυλιά και πολλές φορές θέλουν να είναι τα "αφεντικά" σας. Θα σας "εκπαιδεύσουν" χωρίς καν να το πάρετε είδηση.
Αυτό το χρώμα τους! Το γκρί με άσπρο είναι τόσο ωραίο σε αυτά τα σκυλιά.
