Το ελληνικό μικρόσωμο σκυλί συντροφιάς. Και βέβαια έχουμε, το κοκόνι. Είναι τόσο χαριτωμένο και έξυπνο που δεν το διάλεξαν τυχαία οι προγονοί μας για συντροφιά στα σπίτια τους. Πάντα χαρούμενο, ανεξάρτητο και φουντωτό που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το πεκινουά ή ένα τεριέ.

Ένα ακόμη από τα... δώρα της ανατολής, το μικρόσωμο Πάγκ αποτελεί για πολλούς την «απόλυτη» επιλογή για σκύλο συντροφιάς.

Το Τσόου Τσόου είναι συνήθως ευγενικό και υπομονετικό. Είναι πολύ πιστό και φιλικό με την οικογένεια, αλλά συγκρατημένο με τους ξένους. Συνήθως δένεται συναισθηματικά και είναι ιδιαίτερα προστατευτικό με ένα μέλος της οικογένειας.

Εμφανίζεται στις αρχές του 20ου αιώνα και προέρχεται από την Κίνα. Το όνομά του στα καντονέζικα σημαίνει δέρμα σαν την άμμο.

Πρόκειται για μια καθαρά ελληνική φυλή, που εκτράφηκε και χρησιμοποιήθηκε, από την αρχαία ελληνική φυλή των Μολοσσών, στην κλασσική εποχή, αλλά και αργότερα, από τον Μέγα Αλέξανδρο, στις εκστρατείες του, που διέδωσαν το ελληνικό πολιτισμό και πνεύμα στον τότε γνωστό κόσμο. Υπέροχα σκυλιά, σκληραγωγημένα και πιστά, απαραίτητο εργαλείο των κτηνοτρόφων και όχι μόνο.

Ο Κρητικός ιχνηλάτης η Κρητική Λαγωνίκα είναι η αρχαιότερη φυλή σκύλων της Ευρώπης με πατρίδα την Ελλάδα και συγκεκριμένα την Κρήτη ! Ο σκύλος αυτός είναι γέννημα θρέμμα των γκρεμών, των πεδιάδων, των δασών και των βράχων της Κρήτης, είναι γνωστός εδώ και 4.000 χρόνια για να κινδυνέψει με εξαφάνιση στις μέρες μας.

Το Αφγανικό Λαγωνικό χρησιμοποιούταν παλιά για φύλαξη κοπαδιών αλλά και στο κυνήγι. Σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως σαν σύντροφος. Είναι σκυλί πιστό, γλυκό και τρυφερό με την οικογένεια του, επιφυλακτικό όμως με τους ξένους. Ίσως το ωραιότερο σκυλί που υπάρχει με το υπέροχο περπάτημα και τα εκφραστικά του μάτια.Τα αυτιά του πλαισιώνουν το πρόσωπο και νομίζει κανείς ότι είναι μια περίτεχνη κόμμωση.