Το ελληνικό μικρόσωμο σκυλί συντροφιάς. Και βέβαια έχουμε, το κοκόνι. Είναι τόσο χαριτωμένο και έξυπνο που δεν το διάλεξαν τυχαία οι προγονοί μας για συντροφιά στα σπίτια τους. Πάντα χαρούμενο, ανεξάρτητο και φουντωτό που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το πεκινουά ή ένα τεριέ.
Εξαιρετικά αφοσιωμένος, ο Ελληνικός Ιχνηλάτης, έχει ιδιαίτερα προσόντα, είναι πολύ ευγενικός στους τρόπους του, φιλικός και στοργικός. Πληγώνεται όταν παραμελείται και μπορεί να γίνει επιθετικός.
Αγροτόσκυλο, με γερό και ελαφρύ σκελετό, είναι πολύ γρήγορος στο τρέξιμό του και πολύ αποδοτικός στην κυνηγετική συνήθως εργασία του.
Μικρόσωμα, χαριτωμένα σκυλάκια από το Μεξικό: αυτά είναι τα Τσιουάουα. Πανέξυπνα, φύλακες παρά το μικρό τους μέγεθος και υπομονετικά όταν τα μεταφέρουμε μέσα στη τσάντα μας. Δεν είναι ιδιαίτερα κοινωνικά σκυλιά, σίγουρα όμως είναι από τα πιο δημοφιλή!
Το Αφγανικό Λαγωνικό χρησιμοποιούταν παλιά για φύλαξη κοπαδιών αλλά και στο κυνήγι. Σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως σαν σύντροφος. Είναι σκυλί πιστό, γλυκό και τρυφερό με την οικογένεια του, επιφυλακτικό όμως με τους ξένους. Ίσως το ωραιότερο σκυλί που υπάρχει με το υπέροχο περπάτημα και τα εκφραστικά του μάτια.Τα αυτιά του πλαισιώνουν το πρόσωπο και νομίζει κανείς ότι είναι μια περίτεχνη κόμμωση.