Πολύ δυνατός και πιστός, γίνεται καλός φύλακας του σπιτιού και ιδανικός για συντροφιά επειδή «αντέχει» στα παιχνίδια των παιδιών και εξοικειώνεται πολύ γρήγορα με τις συνθήκες του περιβάλλοντος και τις συνήθειες της οικογένειας. Μάγκας, σιωπηλός, δεν τον ακούμε ποτέ εάν δεν το θέλουμε, αρκεί να «μην τον ξεχάσουμε». Του αρέσει πολύ να παίζει με τα σαγόνια του.
Ο Ρέμπραντ τα έχει ζωγραφίσει σε πάρα πολλούς πίνακές του που σημαίνει ότι ζούσαν στην Όλλανδία από πολύ παλιά.
Το χρώμα του τριχώματός του είναι θέμα μεγάλης συζήτησης. Για το Kennel Club (Ηνωμένο Βασίλειο), η αμερικανική λέσχη και το Αυστραλιανό Εθνικό Συμβούλιο Kennel, μερικώς χρωματισμένα ιταλικά σκυλιά κυνοδρομίων είναι αποδεκτά, ενώ η Διεθνής Κυνολογική θεωρεί πρότυπο για διεθνείς εκθέσεις μόνο με λευκό στο στήθος και τα πόδια. Τρέχα γύρευε δηλαδή.
Αυτός ο αλητάμπουρας με την πονηρή μουσουδίτσα και το πανέξυπνο βλέμμα, πάντα έτοιμος για σκανδαλιά, είναι ένα σκυλάκι που ξεκίνησε σαν ράτσα από τους δρόμους των Βρυξελλών και χάρη στα προσόντα του μπήκε στα σπίτια, στα σαλόνια και στούς πίνακες των μεγάλων ζωγράφων. Μπράβο του!
Το Αζαγουάκ (Azawakh) είναι σύντροφος και πλήρες μέλος της οικογένειας των ανθρώπων της Σαχάρας για εκατοντάδες χρόνια. Το ξέρατε; Αυτό το λυγερόκορμο σκυλί με το ιδιαίτερο περπάτημα και τον ακούραστο καλπασμό, ακόμα και κάτω από τον καυτό ήλιο της Αφρικής, εκτός από το κυνήγι είναι και φύλακας και υπερασπιστής των οικείων του.