Το ελληνικό μικρόσωμο σκυλί συντροφιάς. Και βέβαια έχουμε, το κοκόνι. Είναι τόσο χαριτωμένο και έξυπνο που δεν το διάλεξαν τυχαία οι προγονοί μας για συντροφιά στα σπίτια τους. Πάντα χαρούμενο, ανεξάρτητο και φουντωτό που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το πεκινουά ή ένα τεριέ.
Τα αξιαγάπητα και γνωστά μας Κανίς είναι από τα πιό διαδεδομένα σκυλιά συντροφιάς και όχι άδικα.Είναι τρυφερά, χαδιάρικα και είναι από τα σκυλιά που δε μαδούν ποτέ.
Απόγονος των ιερών σκύλων των μοναχών του Θιβέτ, που θεωρούσαν ότι διώχνει τα κακά πνεύματα, το Σιχ Τσου σήμερα είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μικρόσωμα κατοικίδια.
Αφού επέζησαν από το ναυάγιο του Τιτανικού δεν φοβούνται τίποτα τα πεκινουά που έχουν εξαπλωθεί ταχύτατα σε όλο το κόσμο. Στην αρχή η φυλή δημιουργήθηκε για τις κυρίες των κινέζων αυτοκρατόρων, κυρίως για τις γυναίκες και την αυτοκράτειρα. Τώρα το έχουμε και εμείς οι κοινοί θνητοί.
Η συγκεκριμένη ράτσα σκυλιού προέρχεται από το Κινγκ Τσαρλς Σπάνιελ, το οποίο είχε εμφανιστεί από το 16ο αιώνα.
Ο χαρακτήρας των Basenji σε πολλά σημεία θυμίζει περισσότερο γάτα, παρά σκύλο. Έχει τη μοναδική ιδιότητα να μη γαβγίζει ιδιαίτερα και να καθαρίζει τον εαυτό του ακριβώς όπως μία γάτα.
Οι Ιάπωνες δημιούργησαν μια φυλή τόσο ξεχωριστή από τα άλλα σκυλιά, που στην Ιαπωνία, θεωρήθηκε σκυλί εργασίας, βοηθός ζώων, ενώ η ιαπωνική ράτσα Chin είναι αυστηρά για ευχάριστη συντροφιά ανθρώπων.
Είναι ο σκύλος του αρουραίου. Το Ρατ τεριέ είναι ένα δυνατό μικρό σκυλί που έχει τιμηθεί πολλές φορές για την χρησιμότητά του στην εξολόθρευση των αρουραίων, όσο και σαν σκυλί για οικογένεια. Έχει πολλές παραλλαγές στην εικόνα του, μέσα στο χρόνο και αυτά τα μικρόσωμα σκυλάκια με την δραστηριότητα της εξολόθρευσης αρουραίων, κράτησαν γενιές γνωστά σαν feists.
Οι Αζτέκοι χρησιμοποιούσαν τα Chinese Crested σαν "θερμοφόρες" για τα κρεβάτια τους. Πανάρχαιο σκυλί λοιπόν. Τώρα πως βρέθηκε από την Κίνα; Ποιος ξέρει!
Αυτός ο αλητάμπουρας με την πονηρή μουσουδίτσα και το πανέξυπνο βλέμμα, πάντα έτοιμος για σκανδαλιά, είναι ένα σκυλάκι που ξεκίνησε σαν ράτσα από τους δρόμους των Βρυξελλών και χάρη στα προσόντα του μπήκε στα σπίτια, στα σαλόνια και στούς πίνακες των μεγάλων ζωγράφων. Μπράβο του!
