Το ελληνικό μικρόσωμο σκυλί συντροφιάς. Και βέβαια έχουμε, το κοκόνι. Είναι τόσο χαριτωμένο και έξυπνο που δεν το διάλεξαν τυχαία οι προγονοί μας για συντροφιά στα σπίτια τους. Πάντα χαρούμενο, ανεξάρτητο και φουντωτό που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το πεκινουά ή ένα τεριέ.

Στις αρχές του 18ου αιώνα οι Ευρωπαίοι μετανάστες ψαράδες που αλίευαν στα κρύα νερά της Νέας Γης, χρησιμοποιούσαν σαν βοηθούς αυτά τα σκυλιά που είχαν την ικανότητα να επαναφέρουν τα ψάρια που είχαν πέσει από τις βάρκες και να τραβούν στην ακτή τα δίκτυα των ψαράδων. Είναι ο σκύλος του ψαρά! Πάντα ψαρεύει, λίγο ακόμα φαγητό.

Πρόκειται για μια καθαρά ελληνική φυλή, που εκτράφηκε και χρησιμοποιήθηκε, από την αρχαία ελληνική φυλή των Μολοσσών, στην κλασσική εποχή, αλλά και αργότερα, από τον Μέγα Αλέξανδρο, στις εκστρατείες του, που διέδωσαν το ελληνικό πολιτισμό και πνεύμα στον τότε γνωστό κόσμο. Υπέροχα σκυλιά, σκληραγωγημένα και πιστά, απαραίτητο εργαλείο των κτηνοτρόφων και όχι μόνο.

Το Αμερικάνικο Μπουλντόγκ έχει πιο ψηλά πόδια και μεγαλύτερη ευλυγισία από το αγγλικό μπουντόγκ και πιο μεγάλη ταχύτητα. Με ευρύ στέρνο και απεριόριστη αφοσίωση στο αφεντικό του, αυτό το μπούλντογκ έχει γράψει ιστορία στην αμερικανική γη. Ένας πραγματικός πρωταθλητής σε δύναμη, ευλυγισία, εξυπνάδα.

Γουίζ, ο καλύτερος ναυαγοσώστης στον κόσμο. Μπορεί να σύρει προς την ξηρά μέχρι 12 άτομα μαζί.

Η Αμερικανική Κυνολογική Λέσχη αναγνώρισε το Αμερικάνικο Τεριέ του Σταφορντσαϊρ σαν ξεχωριστή ράτσα το 1936 και από τότε έγινε γνωστό σε όλο τον κόσμο.

Το Αμέρικαν Σταφορντσαϊρ τεριέ είναι ίσως η πιό παρεξηγημένη ράτσα του κόσμου. Έχουν βγάλει την φήμη των αδίστακτων σκυλιών που επιτίθενται χωρίς αιτία. Αντιθέτως, αυτά τα σκυλιά είναι πολύ αφοσιωμένα και πιστά, αλλά χρειάζονται πολύ μεγάλες βόλτες για να εκτονώσουν την ενέργειά τους. Αν αφοσιωθείτε σε αυτό το σκύλο θα ανακαλύψετε απίθανα πράγματα μέσα στην ψυχή του.