Στις αρχές του 18ου αιώνα οι Ευρωπαίοι μετανάστες ψαράδες που αλίευαν στα κρύα νερά της Νέας Γης, χρησιμοποιούσαν σαν βοηθούς αυτά τα σκυλιά που είχαν την ικανότητα να επαναφέρουν τα ψάρια που είχαν πέσει από τις βάρκες και να τραβούν στην ακτή τα δίκτυα των ψαράδων. Είναι ο σκύλος του ψαρά! Πάντα ψαρεύει, λίγο ακόμα φαγητό.
Το σκυλί του Αγ. Βερνάρδου, είναι ένα μεγαλόσωμο, εντυπωσιακό, δυνατό, μυώδες σκυλί, με μια λυπημένη έκφραση στο πρόσωπο. Τo ογκώδες και βαρύ κεφάλι έχει φαρδύ κρανίο, ανάμεσα στα μάτια σχηματίζεται αυλάκι και πάνω από αυτά υπάρχουν ζάρες.
Το Αφγανικό Λαγωνικό χρησιμοποιούταν παλιά για φύλαξη κοπαδιών αλλά και στο κυνήγι. Σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως σαν σύντροφος. Είναι σκυλί πιστό, γλυκό και τρυφερό με την οικογένεια του, επιφυλακτικό όμως με τους ξένους. Ίσως το ωραιότερο σκυλί που υπάρχει με το υπέροχο περπάτημα και τα εκφραστικά του μάτια.Τα αυτιά του πλαισιώνουν το πρόσωπο και νομίζει κανείς ότι είναι μια περίτεχνη κόμμωση.
Το κυνηγόσκυλο Bruno Jura είναι ένα σκυλί, που αναπτύχθηκε στο Μεσαίωνα για κυνήγι στα όρη Jura στα Γαλλοελβετικά σύνορα. Βρίσκεται σε μια ποικιλία χρωμάτων και διαθέτει ένα ευρύ κεφάλι και βαριές ρυτίδες, που το διαφοροποιούν από τις άλλες ελβετικές ράτσες κυνηγόσκυλων. Είναι γνωστό για το κυνήγι της αλεπούς, του λαγού και μερικές φορές κυνηγά ακόμη και μικρά ελάφια.