Το Ακίτα θεωρείται μέρος της φυσικής κληρονομιάς της Ιαπωνίας. Το Ακίτα είχε εκτιμηθεί πολύ και οι ιδιοκτήτες του ήταν μόνο αριστοκράτες. Το Akita ανήκει σε μια ισχυρή, ανεξάρτητη και κυρίαρχη φυλή, συνήθως απόμακρος με τους ξένους, αλλά στοργικός με τα μέλη της οικογένειας.
Τα πρώτα σκυλιά εμφανίστηκαν στην Ιαπωνία περίπου 2000 χρόνια πριν. Πρόγονος της φυλής αυτής λέγεται ότι είναι το Τσόου-Τσόου, ωστόσο από τις 6 φυλές που δημιουργήθηκαν τότε, οι υπόλοιπες έχουν εκλείψει.
Το Βίσλα εμφανίζεται με δυο τύπους τριχώματος, τον κοντό τύπο και τον τραχύ τύπο. Στον πρώτο τύπο το τρίχωμα είναι κοντό, ίσιο, πυκνό και γυαλιστερό ενώ στον δεύτερο τύπο είναι σκληρό, παχύ, περισσότερο μακρύ εκτός από το κεφάλι που είναι λείο και έχει πυκνά φρύδια.
Οι Ιάπωνες δημιούργησαν μια φυλή τόσο ξεχωριστή από τα άλλα σκυλιά, που στην Ιαπωνία, θεωρήθηκε σκυλί εργασίας, βοηθός ζώων, ενώ η ιαπωνική ράτσα Chin είναι αυστηρά για ευχάριστη συντροφιά ανθρώπων.
Στα τούρκικα, Akbas - όπως είναι η αυθεντική ονομασία της ράτσας - σημαίνει "λευκό κεφάλι".
Η δύσκολη, επιθετική προς τους άγνωστους συμπεριφορά του Akbash οφείλεται στην καταγωγή του, η οποία αφορούσε στη φύλαξη κοπαδιών και την προστασία τους από λύκους και αρκούδες.
Χρησιμοποίησαν αυτή τη φυλή στο κυνήγι, όπως αγριογούρουνων και ελαφιών. Τα Σικόκου Iνου είναι μερικές από τις πιο αγνές φυλές σκυλιών συνδεδεμένων με τον απομακρυσμένο χαρακτήρα της περιοχής Shikoku.
Είναι ένα ζωηρό, δυνατό, ευκίνητο σκυλί που το εντυπωσιακό του τρίχωμα το έχει κάνει να ξεχωρίζει. Είναι έξυπνο, τρυφερό, θαρραλέο και πολύ πιστό σκυλί που τα πάει καλά με τα παιδιά. Το σκυλί βελέντζα το λέω εγώ και όχι άδικα νομίζω.
Ιστορικά το Κουβάτς έχει χρησιμοποιηθεί για να φυλάει κοπάδια και περιουσίες, καθώς επίσης και για κυνήγι. Σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως σαν κατοικίδιο και σαν φύλακας. Είναι φιλικό, πιστό, στοργικό και πολύ έξυπνο σκυλί. Είναι απαραίτητο να κοινωνικοποιηθεί από νωρίς, αλλιώς μπορεί να γίνει υπερβολικά επιφυλακτικό απέναντι στους αγνώστους. Πρέπει να εκπαιδευτεί σωστά για να μη γίνει ανυπάκουο.