Το ελληνικό μικρόσωμο σκυλί συντροφιάς. Και βέβαια έχουμε, το κοκόνι. Είναι τόσο χαριτωμένο και έξυπνο που δεν το διάλεξαν τυχαία οι προγονοί μας για συντροφιά στα σπίτια τους. Πάντα χαρούμενο, ανεξάρτητο και φουντωτό που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το πεκινουά ή ένα τεριέ.
Εξαιρετικά αφοσιωμένος, ο Ελληνικός Ιχνηλάτης, έχει ιδιαίτερα προσόντα, είναι πολύ ευγενικός στους τρόπους του, φιλικός και στοργικός. Πληγώνεται όταν παραμελείται και μπορεί να γίνει επιθετικός.
Αγροτόσκυλο, με γερό και ελαφρύ σκελετό, είναι πολύ γρήγορος στο τρέξιμό του και πολύ αποδοτικός στην κυνηγετική συνήθως εργασία του.
Είναι έξυπνα, δραστήρια και περίεργα από τη φύση τους. Αν και είναι σκύλοι συντροφιάς, μπορούν άνετα να είναι και φύλακες και θα ειδοποιήσουν σε κάθε κίνδυνο προς την οικογένεια.
Τα αξιαγάπητα και γνωστά μας Κανίς είναι από τα πιό διαδεδομένα σκυλιά συντροφιάς και όχι άδικα.Είναι τρυφερά, χαδιάρικα και είναι από τα σκυλιά που δε μαδούν ποτέ.
Πρόκειται για μια καθαρά ελληνική φυλή, που εκτράφηκε και χρησιμοποιήθηκε, από την αρχαία ελληνική φυλή των Μολοσσών, στην κλασσική εποχή, αλλά και αργότερα, από τον Μέγα Αλέξανδρο, στις εκστρατείες του, που διέδωσαν το ελληνικό πολιτισμό και πνεύμα στον τότε γνωστό κόσμο. Υπέροχα σκυλιά, σκληραγωγημένα και πιστά, απαραίτητο εργαλείο των κτηνοτρόφων και όχι μόνο.
Τα μπισόν φριζέ είναι ιδανικά για σκυλιά συντροφιάς αφού έχουν γλυκό χαρακτήρα, καλούς τρόπους και είναι παιχνιδιάρικα. Είναι επίσης ιδανικά και για παιδιά αλλά μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά και με άλλα σκυλιά αφού δεν είναι καθόλου επιθετικά και έχουν μεγάλη όρεξη για παιχνίδι.
Είναι ένα χαρούμενο σκύλι το Κοτόν, που μοιάζει λίγο με τα γνωστά μας γκριφόν. Η ουρά του είναι πλούσια σε τρίχωμα και γυρίζει προς τα πάνω. Δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες ιατρικές αδυναμίες και ζεί πάνω από 20 χρόνια. Συντροφιά απίθανη γιατί μέσα στο σπίτι είναι ένα ιδιαίτερα καθαρό σκυλί και δεν επιτίθεται σε έπιπλα και καθίσματα. Πάντα χαρούμενο ακόμα και στο μπάνιο του.
Απόγονος των μολοσσοειδών της Ασίας και της Ανατολικής Ευρώπης, που η αρχαιολογική έρευνα εντοπίζει την ύπαρξή του ήδη στην εποχή του Χαλκού, και πιθανόν από το 3000 π.Χ.. Εξελίχθηκε στην οροσειρά των Πυρηναίων μεταξύ Ισπανίας και Γαλλίας και είναι συγγενείς των Ιβηρικών μολοσσοειδών ορεινού τύπου (Mastin Espanol, Mastin, de los Pirineos).
Στα τούρκικα, Akbas - όπως είναι η αυθεντική ονομασία της ράτσας - σημαίνει "λευκό κεφάλι".
Η δύσκολη, επιθετική προς τους άγνωστους συμπεριφορά του Akbash οφείλεται στην καταγωγή του, η οποία αφορούσε στη φύλαξη κοπαδιών και την προστασία τους από λύκους και αρκούδες.
Είναι μία από τις αρχαιότερες φυλές γαλλικών σκύλων, από τα mastiffs, που έφτασαν από την Ανατολική Ευρώπη με τις ορδές των βαρβάρων. Πιο πρόσφατα, άλλες φυλές έχουν συμβάλλει στον καθορισμό του, το μαντρόσκυλο, το αγγλικό μπουλντόγκ, και το γερμανικό μπουλντόγκ. Το αποτέλεσμα που έχει ληφθεί είναι ένας σκύλος με μεγάλη δύναμη και εξουσία αλλά δεν του λείπουν η ευελιξία και η ταχύτητα.
Το Αφγανικό Λαγωνικό χρησιμοποιούταν παλιά για φύλαξη κοπαδιών αλλά και στο κυνήγι. Σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως σαν σύντροφος. Είναι σκυλί πιστό, γλυκό και τρυφερό με την οικογένεια του, επιφυλακτικό όμως με τους ξένους. Ίσως το ωραιότερο σκυλί που υπάρχει με το υπέροχο περπάτημα και τα εκφραστικά του μάτια.Τα αυτιά του πλαισιώνουν το πρόσωπο και νομίζει κανείς ότι είναι μια περίτεχνη κόμμωση.
Μια γαλλική φυλή τσοπανόσκυλων που είναι γνωστά εδώ και αιώνες στην Δυτική Ευρώπη, η Beauceron, είναι μια από τις φυλές που χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία του Doberman και Doberman Pinscher. Η φυλή βρέθηκε σε όλη τη βόρεια Γαλλία, και όχι μόνο στην στην περιοχή της Beauce.
Το Μπριάρντ είναι ένας μεγάλος και μυώδης σκύλος. Γι’ αυτό τον λόγο παλαιότερα χρησιμοποιήθηκε ως σκύλος για φύλαξη κοπαδιών αλλά και ως σκύλος-φύλακας. Το Μπριάρντ δένεται ιδιαίτερα με τον ιδιοκτήτη αλλά και την οικογένεια λόγω της διάθεσης που δείχνει για να προσφέρει, ενώ η πολύ καλή του μνήμη βοηθά στο να μαθαίνει πολύ γρήγορα κάνοντας την εκπαίδευση πιο εύκολη και ξεκούραστη.
«Το λουλούδι του Μεγάλου Κυνηγιού» είναι ο χαρακτηρισμός του Πουατεβέν απ’ τους Γάλλους κυνηγούς, λάτρεις του ιδιαίτερου «Μεγάλου Κυνηγιού» (La Grand Venerie) με άλογα και μεγάλη αγέλη ιχνηλατών.