Το Ακίτα θεωρείται μέρος της φυσικής κληρονομιάς της Ιαπωνίας. Το Ακίτα είχε εκτιμηθεί πολύ και οι ιδιοκτήτες του ήταν μόνο αριστοκράτες. Το Akita ανήκει σε μια ισχυρή, ανεξάρτητη και κυρίαρχη φυλή, συνήθως απόμακρος με τους ξένους, αλλά στοργικός με τα μέλη της οικογένειας.
Οι Ιάπωνες δημιούργησαν μια φυλή τόσο ξεχωριστή από τα άλλα σκυλιά, που στην Ιαπωνία, θεωρήθηκε σκυλί εργασίας, βοηθός ζώων, ενώ η ιαπωνική ράτσα Chin είναι αυστηρά για ευχάριστη συντροφιά ανθρώπων.
Χρησιμοποίησαν αυτή τη φυλή στο κυνήγι, όπως αγριογούρουνων και ελαφιών. Τα Σικόκου Iνου είναι μερικές από τις πιο αγνές φυλές σκυλιών συνδεδεμένων με τον απομακρυσμένο χαρακτήρα της περιοχής Shikoku.
Από τότε που το επέλεξε σαν σκυλί της οικογένειας ο αμερικανός πρόεδρος Ομπάμα, η ράτσα του σκύλου έγινε μόδα. Και είναι και σπάνιο, γιατί μέχρι τώρα περιοριζόταν στα σύνορα της Πορτογαλίας, ένα σκύλι που λένε πως είναι για τους αλλεργικούς αλλά δεν έχει πιστοποιηθεί μέχρι στιγμής.
Το πορτογαλικό σκυλί του νερού είναι μια αρκετά σπάνια ράτσα. Μόνο 15 συμμετέχοντες για πορτογαλικά σκυλιά νερού έγιναν στον Αγγλικό Crufts διαγωνισμό το 2002. Αν και μερικοί κτηνοτρόφοι ισχυρίζονται ότι είναι μια υποαλλεργική φυλή σκυλιών, δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που να στηρίζουν τον ισχυρισμό ότι υποαλλεργικές φυλές σκυλιών υπάρχουν.
