Είναι χαρούμενο, έξυπνο, πιστό και υπάκουο σκυλί, αφοσιωμένο στον ιδιοκτήτη και την οικογένεια. Μπορεί να συνυπάρξει εύκολα με άλλα κατοικίδια.
Το Ακίτα θεωρείται μέρος της φυσικής κληρονομιάς της Ιαπωνίας. Το Ακίτα είχε εκτιμηθεί πολύ και οι ιδιοκτήτες του ήταν μόνο αριστοκράτες. Το Akita ανήκει σε μια ισχυρή, ανεξάρτητη και κυρίαρχη φυλή, συνήθως απόμακρος με τους ξένους, αλλά στοργικός με τα μέλη της οικογένειας.
Τα πρώτα σκυλιά εμφανίστηκαν στην Ιαπωνία περίπου 2000 χρόνια πριν. Πρόγονος της φυλής αυτής λέγεται ότι είναι το Τσόου-Τσόου, ωστόσο από τις 6 φυλές που δημιουργήθηκαν τότε, οι υπόλοιπες έχουν εκλείψει.
Στο Θιβέτ υπήρχε από πολύ παλιά και το χρησιμοποιούσαν σαν συνοδό και σαν φύλακα σε ναούς και σπίτια και ήταν πολύ αγαπητό σε μοναχούς και ευγενείς.
Ο Ρέμπραντ τα έχει ζωγραφίσει σε πάρα πολλούς πίνακές του που σημαίνει ότι ζούσαν στην Όλλανδία από πολύ παλιά.
Οι Ιάπωνες δημιούργησαν μια φυλή τόσο ξεχωριστή από τα άλλα σκυλιά, που στην Ιαπωνία, θεωρήθηκε σκυλί εργασίας, βοηθός ζώων, ενώ η ιαπωνική ράτσα Chin είναι αυστηρά για ευχάριστη συντροφιά ανθρώπων.
Χρησιμοποίησαν αυτή τη φυλή στο κυνήγι, όπως αγριογούρουνων και ελαφιών. Τα Σικόκου Iνου είναι μερικές από τις πιο αγνές φυλές σκυλιών συνδεδεμένων με τον απομακρυσμένο χαρακτήρα της περιοχής Shikoku.
Το χρώμα του τριχώματός του είναι θέμα μεγάλης συζήτησης. Για το Kennel Club (Ηνωμένο Βασίλειο), η αμερικανική λέσχη και το Αυστραλιανό Εθνικό Συμβούλιο Kennel, μερικώς χρωματισμένα ιταλικά σκυλιά κυνοδρομίων είναι αποδεκτά, ενώ η Διεθνής Κυνολογική θεωρεί πρότυπο για διεθνείς εκθέσεις μόνο με λευκό στο στήθος και τα πόδια. Τρέχα γύρευε δηλαδή.
Dutch Barge Dog, ο χαμογελαστός Ολλανδός, το άλλο του όνομα και του ταιριάζει γάντι, δεν νομίζετε; Το ψευδώνυμό του είναι Κις και ανήκει στην οικογένεια των σπίτς αν και έχει και άλλες διασταυρώσεις στο αίμα του και στην μορφολογία του. Είναι ένα μεσαίου μεγέθους σκυλί με μεταξένιο τρίχωμα και στριφογυριστή ουρά.