Το Ακίτα θεωρείται μέρος της φυσικής κληρονομιάς της Ιαπωνίας. Το Ακίτα είχε εκτιμηθεί πολύ και οι ιδιοκτήτες του ήταν μόνο αριστοκράτες. Το Akita ανήκει σε μια ισχυρή, ανεξάρτητη και κυρίαρχη φυλή, συνήθως απόμακρος με τους ξένους, αλλά στοργικός με τα μέλη της οικογένειας.

Τα Δαλματίας εκτράφηκαν για να τρέχουν από κάτω ή δίπλα σε καρότσες αλόγων και έτσι έχουν τεράστια ποσότητα ενέργειας και περισσό σθένος. Δεν τους αρέσει να κάθονται άπρακτα όλη την ημέρα.

Τα πρώτα σκυλιά εμφανίστηκαν στην Ιαπωνία περίπου 2000 χρόνια πριν. Πρόγονος της φυλής αυτής λέγεται ότι είναι το Τσόου-Τσόου, ωστόσο από τις 6 φυλές που δημιουργήθηκαν τότε, οι υπόλοιπες έχουν εκλείψει.

Οι Ιάπωνες δημιούργησαν μια φυλή τόσο ξεχωριστή από τα άλλα σκυλιά, που στην Ιαπωνία, θεωρήθηκε σκυλί εργασίας, βοηθός ζώων, ενώ η ιαπωνική ράτσα Chin είναι αυστηρά για ευχάριστη συντροφιά ανθρώπων.

Χρησιμοποίησαν αυτή τη φυλή στο κυνήγι, όπως αγριογούρουνων και ελαφιών. Τα Σικόκου Iνου είναι μερικές από τις πιο αγνές φυλές σκυλιών συνδεδεμένων με τον απομακρυσμένο χαρακτήρα της περιοχής Shikoku.

Kelb Tal-Fenek, που σημαίνει σκύλος του λαγού στη Μαλτέζικη διάλεκτο. Λένε ότι το μετέφεραν στη Μάλτα οι Φοίνικες και ότι ζούσε σαν κυνηγόσκυλο των Φαραώ για πολλά χρόνια στην αρχαία Αίγυπτο. Πάντως από τα τεστ DNA που έγιναν σε αυτά τα σκυλιά προκύπτει ότι δεν έχουν καμμία σχέση με τα Αιγυπτιακά.