Το μαντρόσκυλο του Θιβέτ διατηρεί συνήθως τα ένστικτα που θα απαιτούνται για να επιβιώσει στο Θιβέτ. Το Θιβετιανό Μαστίφ βρέθηκε σε μια διεθνή έκθεση σκύλων στην Πολωνία. Το διπλό τρίχωμά του είναι μακρύ, ζεί σε ψυχρά κλίματα και βρέθηκε σε μια ευρεία ποικιλία των χρωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των: μαύρο, διάφορες αποχρώσεις του "κόκκινου" (από χλωμό χρυσό στο βαθύ κόκκινο) και μπλε-γκρι (αραιό μαύρο). Το παλτό του μαντρόσκυλου του Θιβέτ, δεν έχει τη δυσάρεστη μυρωδιά σκύλου που επηρεάζει πολλές μεγάλες φυλές. Το τρίχωμα, ανεξάρτητα μήκους ή χρώματος(ων), μπορεί να αποβάλλει βρωμιά και οσμές. Παρά το γεγονός ότι τα σκυλιά μαδάνε κάπως στη διάρκεια του έτους, υπάρχει γενικά μια μεγάλη πτώση τριχώματος στα τέλη του χειμώνα ή νωρίς την άνοιξη και μερικές φορές ένα άλλο, στα τέλη του καλοκαιριού ή το πρώιμο φθινόπωρο. (Η στείρωση του σκύλου μπορεί να επηρεάσει δραματικά το παλτό ως προς την υφή, την πυκνότητα).
Αυτή είναι μια αρχαία φυλή. Σύμφωνα με μια θεωρία ότι το σκυλί του Θιβέτ είναι ο πρόγονος όλων των φυλών των Μολοσσών, αν και αυτό αμφισβητείται από τους περισσότερους ειδικούς. Λένε ότι υπήρχαν και πρίν από τους λύκους που και αυτό αμφιβητείται. Πολλοί κτηνοτρόφοι Mastiff του Θιβέτ και πολλοί ιδιοκτήτες (και ιστοσελίδες τους) ισχυρίζονται ότι ο Marco Polo αντιμετώπισε τα μεγάλα σκυλιά του Θιβέτ στα ταξίδια του και τα περιγράφει ως "ψηλά όσο ένα γαϊδουράκι με μια φωνή τόσο ισχυρή όσο αυτή ενός λιονταριού". Ωστόσο, η ανάγνωση των έργων του Polo δεν υποστηρίζει αυτό. Στην πραγματικότητα, είπε και για άλλα περίεργα από αυτά τα σκυλιά ο Marco Polo, για μονόκερους και άλλα εξωτικά πλάσματα που υποτίθεται ότι είχε δει.
Τα θιβετιανά μαστιφ δεν έχουν πολλά προβλήματα υγείας στο περιβάλλον τους. Μάλιστα είναι από τα μακροβιώτατα σκυλιά με ζωή από 12 έως και 14 χρόνια. Αυτά που μεταφέρθηκαν σε άλλες περιοχές εμφανίζουν πολλά προβλήματα, όπως προοδευτική αμφιβληστροειδική ατροφία, δυσπλασία ισχίου, καταρράκτη, επιληψία, εντρόπιο, εκτρόπιο, δερματικά προβλήματα.
