Ιστορικά, τα Saluki χρησιμοποιήθηκαν από νομαδικές φυλές για κυνήγι. Κυνηγούσαν γαζέλες, λαγούς, αλεπούδες και τσακάλια. Σε μια φυλή Βεδουίνων το κυνήγι των λαγών γινόταν με το κυνηγό πάνω στην καμήλα, ενώ το σαλούκι ήταν κρυμμένο πίσω από την καμήλα, το οποίο ρίχνόταν ξαφνικά στο θήραμα, αφήνοντάς το να τρέξει με όλη του την δύναμη. Μια άλλη μέθοδος, που χρησιμοποιούταν κυρίως στο κυνήγι της γαζέλας, γινόταν με ένα γεράκι. Το γεράκι χτυπούσε το θήραμα στα μάτια έτσι ώστε το Σαλούκι να προλάβει το τυφλό ζώο πιό εύκολα.
Ένα σύγχρονο Saluki διατηρεί τις ιδιότητες των παλιών κυνηγόσκυλων. Είναι μια ανεξάρτητη και σε απόσταση φυλή για τους ξένους, αλλά απαλή και τρυφερή, για την οικογένειά της, μπορεί να είναι δύσκολο να εκπαιδευθούν και η οποιαδήποτε εκπαίδευση θα πρέπει να είναι ήπια και σταθερή. Μπορεί να βαριούνται εύκολα, και δεν θα πρέπει να μείνουν στο σπίτι για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ευαίσθητα και έξυπνα, τα Saluki δεν πρέπει ποτέ να εκπαιδευτούν με τη χρήση βίας ή με σκληρές μεθόδους και δεν παίζουν σκληρά παιχνίδια ή παιχνίδια του τύπου φέρε μου το ξύλο ή την μπάλλα. Πρόωρη κοινωνικοποίηση είναι απαραίτητη για την πρόληψη και την ατολμία που τους ακολουθούν αργότερα στη ζωή τους. Δεδομένων των ενστίκτων του κυνηγιού, είναι επιρρεπή να κυνηγούν κινούμενα αντικείμενα.